Standardy ochrony małoletnich

 
STANDARDY OCHRONY MAŁOLETNICH 
w Centrum Terapii Przystań Sp. Z O. O.
(wersja zupełna) 

 
Podstawy prawne: 
1. Ustawa z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu przemocy domowej (Dz.U. 
z 2021 r. poz. 1249 oraz z 2023 r. poz. 289 oraz 535) 
2. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 13 września 2011 r. w sprawie procedury 
„Niebieskie Karty” oraz wzorów formularzy „Niebieska Karta” (Dz. U. poz. 1870) 
3. Ustawa z dnia 28 lipca 2023 r. o zmianie ustawy – Kodeks rodzinny i opiekuńczy 
oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz.1606) 
4. Ustawa z dnia 26 stycznia 1982 r. – Karta Nauczyciela (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 984 ze zm.) 
5. Ustawa z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 900) 
6. Ustawa z dnia 10 maja 2018 r. o ochronie danych osobowych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1781) 
7. Konwencja o prawach dziecka (Dz.U.1991 nr 120, poz. 526) 
8. Konwencja o prawach osób niepełnosprawnych (Dz.U. 2012, poz. 1169) 
 
 
Obowiązują od dnia 28.06.2024 r.  

 § 1. 
INFORMACJE OGÓLNE 

1.    PREAMBUŁA, CZYLI WSTĘP DO DOKUMENTU 
„Standardy ochrony małoletnich” są jednym z elementów systemowego rozwiązania ochrony małoletnich przed krzywdzeniem i stanowią formę zabezpieczenia ich praw. Należy je traktować jako jedno z narzędzi wzmacniających i ułatwiających skuteczniejszą ochronę małoletnich przed krzywdzeniem. 
 
Naczelną zasadą wszystkich działań podejmowanych przez personel instytucji jest działanie dla dobra dziecka i w jego najlepszym interesie. Każdy członek personelu traktuje dziecko z szacunkiem oraz uwzględnia jego potrzeby. Niedopuszczalne jest stosowanie przez kogokolwiek wobec dziecka przemocy w jakiejkolwiek formie. Personel instytucji, realizując te cele, działa w ramach obowiązującego prawa, przepisów wewnętrznych danej instytucji oraz swoich kompetencji. 
2.    SŁOWNICZEK POJĘĆ 
Ilekroć w dokumencie „Standardy ochrony małoletnich” jest mowa o: 
2.    centrum – należy przez to rozumieć Centrum Terapii Przystań Sp. Z O. O.
3.    małoletnim (dziecku, uczniu, wychowanku) – należy przez to rozumieć każdą osobę do ukończenia 18 roku życia; 
4.    pracowniku/personelu – należy przez ro rozumieć każdego pracownika centrum, bez względu na formę zatrudnienia, w tym: praktykantów, wolontariuszy i stażystów; 
5.    właścicieli – należy przez to rozumieć współwłaścicieli Centrum Terapii Przystań SP. Z O. O.; 
5.    rodzicu – należy przez to rozumieć przedstawiciela ustawowego małoletniego pozostającego pod ich władzą rodzicielską. Jeżeli dziecko pozostaje pod władzą rodzicielską obojga rodziców, każde z nich może działać samodzielnie jako przedstawiciel ustawowy dziecka; 
6.    opiekunie prawnym małoletniego – należy przez to rozumieć osobę, która ma za zadanie zastąpić dziecku rodziców, a także wypełnić wszystkie ciążące na nich obowiązki. Jest przedstawicielem ustawowym małoletniego, dlatego może dokonywać czynności prawnych w imieniu dziecka i ma za zadanie chronić jego interesy prawne, osobiste oraz finansowe; 
7.    „osobie najbliższej małoletniemu” – należy przez to rozumieć osobę wstępną: matkę, ojca, babcię, dziadka; rodzeństwo: siostrę, brata, w tym rodzeństwo przyrodnie, a także inne osoby pozostające we wspólnym gospodarstwie, a w przypadku jej braku – osobę pełnoletnią wskazaną przez małoletniego; 
8.    przemocy fizycznej – należy przez to rozumieć każde intencjonalne działanie sprawcy, mające na celu przekroczenie granicy ciała małoletniego, np. bicie, popychanie, szarpanie, itp.; 
9.    przemocy seksualnej – należy przez to rozumieć zaangażowanie małoletniego w aktywność seksualną, której nie jest on lub ona w stanie w pełni zrozumieć i udzielić na nią świadomej zgody, naruszającą prawo i obyczaje danego społeczeństwa; 
10.    przemocy psychicznej – należy przez to rozumieć powtarzający się wzorzec zachowań opiekuna lub skrajnie drastyczne wydarzenie (lub wydarzenia), które powodują u dziecka poczucie, że jest nic niewarte, złe, niekochane, niechciane, zagrożone i że jego osoba ma jakąkolwiek wartość jedynie wtedy, gdy zaspokaja potrzeby innych; 
11.    zaniechaniu – należy przez to rozumieć chroniczne lub incydentalne niezaspokajanie podstawowych potrzeb fizycznych i psychicznych przez osoby zobowiązane do opieki, troski i ochrony zdrowia i/lub nierespektowanie podstawowych praw, powodujące zaburzenia jego zdrowia i/lub trudności w rozwoju; 
12.    przemocy domowej – należy przez to rozumieć jednorazowe albo powtarzające się umyślne działanie lub zaniechanie naruszające prawa lub dobra osobiste osoby doznającej przemocy domowej, w szczególności narażające tą osobę na niebezpieczeństwo utraty życia, zdrowia, naruszające ich godność, nietykalność cielesną, wolność, w tym seksualną, powodujące szkody na ich zdrowiu fizycznym lub psychicznym, a także wywołujące cierpienie i krzywdy moralne u osób dotkniętych przemocą; 
13.    osobie stosującej przemoc domową – należy przez to rozumieć pełnoletniego, który dopuszcza się przemocy domowej; 
14.    świadku przemocy domowej – należy przez to rozumieć osobę, która posiada wiedzę na temat stosowania przemocy domowej lub widziała akt przemocy domowej.

 
 
§ 2. 
ROZPOZNAWANIE I REAGOWANIE NA CZYNNIKI RYZYKA KRZYWDZENIA DZIECI 

1.    W Centrum nie są zatrudniane osoby mogące zagrażać bezpieczeństwu małoletnich, 
2.    Wszyscy pracownicy potrafią zdiagnozować symptomy krzywdzenia małoletniego oraz podejmować interwencje w przypadku podejrzenia, że małoletni jest ofiarą przemocy, 
3.    Podejmowane postępowanie nie może naruszać praw dziecka, praw człowieka oraz bezpieczeństwa danych osobowych, 
4.    Małoletni wiedzą, jak unikać zagrożeń w kontaktach z dorosłymi i rówieśnikami, 
5.    Małoletni wiedzą, do kogo zwracać się o pomoc w sytuacjach dla nich trudnych i czynią to mając świadomość skuteczności podejmowanych działań, 
6.    Rodzice poszerzają wiedzę i umiejętności o metodach wychowania bez stosowania przemocy oraz potrafią uczyć zasad bezpieczeństwa. 
7.    Prowadzone postępowanie na wypadek krzywdzenia lub podejrzenia krzywdzenia małoletnich jest zorganizowane w sposób zapewniający im skuteczną ochronę, 
8.    Działania podejmowane w ramach ochrony małoletnich przed krzywdzeniem są dokumentowane oraz monitorowane i poddawane okresowej weryfikacji przy udziale wszystkich zainteresowanych podmiotów 
 
 
§ 3.

ZASADY REKRUTACJI PRACOWNIKÓW, WOLONTARIUSZY, STAŻYSTÓW, PRAKTYKANTÓW 

Rekrutacja personelu odbywa się zgodnie z zasadami bezpiecznej rekrutacji personelu. 
•    W centrum zatrudnia się personel po wcześniejszej weryfikacji w Krajowym Rejestrze Karnym, Rejestrze Sprawców Przestępstw na Tle Seksualnym, a w przypadku stanowisk pedagogicznych dodatkowo w Centralnym Rejestrze Orzeczeń Dyscyplinarnych. 
•    W przypadku zatrudnienia obcokrajowców personel weryfikuje osobę w rejestrach karalności państw trzecich w zakresie określonych przestępstw (lub odpowiadających im czynów zabronionych w przepisach prawa obcego) lub w przypadkach prawem wskazanych poprzez oświadczenia o niekaralności. 
•    Właściciel określa organizację, stosowanie i dokumentowanie działań podejmowanych w ramach procedur określonych w dokumencie „Standardy ochrony małoletnich”. 
•     Pracownicy centrum są świadomi swoich praw oraz odpowiedzialności prawnej ciążącej na nich za nieprzestrzeganie standardów ochrony małoletnich. 
•    W centrum prowadzona jest systematyczna edukacja wszystkich pracowników z zakresu  ochrony małoletnich przed krzywdzeniem, a w szczególności: 
    rozpoznawania symptomów krzywdzenia małoletnich, 
    procedur interwencji w przypadku krzywdzenia lub podejrzenia krzywdzenia, a także posiadania informacji o krzywdzeniu, 
    dokumentowania podejmowanych działań związanych z ochroną  małoletnich, 
    znajomości praw dziecka, praw człowieka oraz zasad bezpiecznego  przetwarzania udostępnionych danych osobowych, 
    odpowiedzialności prawnej za zdrowie i życie powierzonych w opiece  małoletnich, 
    procedury „Niebieskie Karty”, 
    bezpieczeństwa relacji całego personelu z małoletnim, uwzględniającą  wiedzę o zachowaniach pożądanych i niedozwolonych w kontaktach z nim. 
•    W centrum prowadzi się systematyczną diagnozę czynników ryzyka i czynników chroniących poczucia bezpieczeństwa małoletnich, a w szczególności w obszarach: 
o    relacji między pracownikiem centrum, a małoletnim, 
o    poczucia bezpieczeństwa psychofizycznego, z uwzględnieniem zagrożeń środowiskowych (poszanowanie odmienności, równość i sprawiedliwość w przestrzeganiu ogólnie obowiązujących zasad, podmiotowe traktowanie).  
 
 
§ 4.
 ZASADY BEZPIECZNYCH RELACJI POMIĘDZY PRACOWNIKAMI (WOLONTARIUSZAMI, STAŻYSTAMI, PRAKTYKANTAMI) INSTYTUCJI A DZIEĆMI 
§1  
Przestrzeganie tych zasad dotyczy wszystkich pracowników Centrum oraz stażystów, praktykantów i wolontariuszy.  
Zasady te określają, jakie zachowania wobec dzieci są dopuszczalne, a jakie niedopuszczalne w obszarach:  
Komunikacji z dziećmi  
1. W komunikacji z dziećmi zachowuj cierpliwość i szacunek. 
2. Słuchaj uważnie dzieci i udzielaj im odpowiedzi adekwatnych do ich wieku i danej sytuacji. 
3. Nie wolno Ci zawstydzać, upokarzać, lekceważyć i obrażać dziecka. Nie wolno Ci krzyczeć na dziecko w sytuacji innej niż wynikająca z bezpieczeństwa dziecka lub innych dzieci. 
4. Nie wolno Ci ujawniać informacji wrażliwych dotyczących dziecka wobec osób nieuprawnionych, w tym wobec innych dzieci. Obejmuje to wygląd dziecka, informacje o jego/jej sytuacji rodzinnej, ekonomicznej, medycznej, opiekuńczej i prawnej. 
5. Szanuj prawo dziecka do prywatności. Jeśli konieczne jest odstąpienie od zasady poufności, aby chronić dziecko, wyjaśnij mu to najszybciej jak to możliwe. 
6. Zadbaj o to, aby opiekun prawny wyraził zgodę na Twoją aktywność z dzieckiem oraz został poinformowany o miejscu, w którym przebywasz z podopiecznym. 
8. Nie wolno Ci zachowywać się w obecności dzieci w sposób niestosowny. Obejmuje to  czynienie obraźliwych uwag, nawiązywanie w wypowiedziach do aktywności bądź atrakcyjności seksualnej oraz wykorzystywanie wobec dziecka relacji władzy lub przewagi fizycznej (zastraszanie, przymuszanie, groźby). 
9. Zapewnij dziecko, że jeśli czuje się niekomfortowo w jakiejś sytuacji, wobec konkretnego zachowania czy słów, mogą o tym powiedzieć Tobie lub wskazanej osobie (w zależności od procedur interwencji, jakie przyjęła instytucji) i mogą oczekiwać odpowiedniej reakcji i/lub pomocy. 
 
Działań z dziećmi 
1. Doceniaj i szanuj wkład dzieci w podejmowane działania, aktywnie je angażuj i traktuj równo bez względu na ich płeć, orientację seksualną, sprawność/niepełnosprawność, status społeczny, etniczny, kulturowy, religijny i światopogląd. 
2. Unikaj faworyzowania dzieci. 
3. Nie wolno Ci nawiązywać z dzieckiem jakichkolwiek relacji romantycznych lub seksualnych ani składać mu propozycji o nieodpowiednim charakterze. Obejmuje to także seksualne komentarze, żarty, gesty oraz udostępnianie dzieciom treści erotycznych i pornograficznych bez względu na ich formę. 
4. Nie wolno Ci utrwalać wizerunku dziecka (filmowanie, nagrywanie głosu, fotografowanie) dla potrzeb prywatnych. Dotyczy to także umożliwienia osobom trzecim utrwalenia wizerunków dzieci, jeśli zarząd organizacji nie został o tym poinformowany, nie wyraził na to zgody i nie uzyskał zgód rodziców/opiekunów prawnych oraz samych dzieci. 
5. Nie wolno Ci proponować dzieciom alkoholu, wyrobów tytoniowych ani nielegalnych substancji, jak również używać ich w obecności dzieci. 
6. Nie wolno Ci wchodzić w relacje jakiejkolwiek zależności wobec dziecka lub rodziców/opiekunów dziecka, które mogłyby prowadzić do oskarżeń o nierówne traktowanie bądź czerpanie korzyści majątkowych i innych. 
 
Kontaktu fizycznego z dziećmi 
Każde przemocowe działanie wobec dziecka jest niedopuszczalne. Istnieją jednak sytuacje, w których fizyczny kontakt z dzieckiem może być stosowny i spełnia zasady bezpiecznego kontaktu: jest odpowiedzią na potrzeby dziecka w danym momencie, częścią stosowanej metody terapeutycznej lub diagnostycznej. Taki kontakt powinien uwzględniać wiek dziecka, etap rozwojowy, płeć, kontekst kulturowy i sytuacyjny. Nie można jednak wyznaczyć uniwersalnej stosowności każdego takiego kontaktu fizycznego, ponieważ zachowanie odpowiednie wobec jednego dziecka może być nieodpowiednie wobec innego. Kieruj się zawsze swoim profesjonalnym osądem, słuchając, obserwując  i odnotowując reakcję dziecka, pytając je o zgodę na kontakt fizyczny (np. przytulenie) i zachowując świadomość, że nawet przy Twoich dobrych intencjach taki kontakt może być błędnie zinterpretowany przez dziecko lub osoby trzecie. 
1. Nie wolno Ci bić, szturchać, popychać ani w jakikolwiek sposób naruszać integralności fizycznej dziecka. 
2. Nigdy nie dotykaj dziecka w sposób, który może być uznany za nieprzyzwoity lub niestosowny. 
3. Zawsze bądź przygotowany na wyjaśnienie swoich działań. 
4. Nie angażuj się w takie aktywności jak łaskotanie, udawane walki z dziećmi czy brutalne zabawy fizyczne. 
5. Zachowaj szczególną ostrożność wobec dzieci, które doświadczyły nadużycia i krzywdzenia, w tym seksualnego, fizycznego bądź zaniedbania. Takie doświadczenia mogą czasem sprawić, że dziecko będzie dążyć do nawiązania niestosownych bądź nieadekwatnych fizycznych kontaktów z dorosłymi. W takich sytuacjach powinieneś reagować z wyczuciem, jednak stanowczo i pomóc dziecku zrozumieć znaczenie osobistych granic. 
6. Kontakt fizyczny z dzieckiem nigdy nie może być niejawny bądź ukrywany, wiązać się z jakąkolwiek gratyfikacją ani wynikać z relacji władzy. Jeśli będziesz świadkiem jakiegokolwiek z wyżej opisanych zachowań i/lub sytuacji ze strony innych dorosłych lub dzieci, zawsze poinformuj o tym osobę odpowiedzialną i/lub postąp zgodnie z obowiązującą procedurą interwencji. 
7. W sytuacjach wymagających czynności pielęgnacyjnych i higienicznych wobec dziecka, unikaj innego niż niezbędny kontaktu fizycznego z dzieckiem.  
 
Kontaktów poza godzinami pracy  
Co do zasady kontakt z dziećmi powinien odbywać się wyłącznie w godzinach pracy i dotyczyć celów mieszczących się w zakresie Twoich obowiązków.  
1. Nie wolno Ci zapraszać dzieci do swojego miejsca zamieszkania ani spotykać się z nimi poza godzinami pracy.  
2. Jeśli zachodzi taka konieczność, właściwą formą komunikacji z dziećmi i ich rodzicami/ opiekunami poza godzinami pracy są kanały służbowe (e-mail, telefon służbowy). 
3. Jeśli zachodzi konieczność spotkania z dziećmi poza godzinami pracy, musisz poinformować o tym kierownictwo, a rodzice/opiekunowie prawni dzieci muszą wyrazić zgodę na taki kontakt. 
4. Utrzymywanie relacji towarzyskich lub rodzinnych (jeśli dzieci i rodzice/opiekunowie dzieci są osobami bliskimi wobec członka personelu) wymaga zachowania poufności wszystkich informacji dotyczących innych dzieci, ich rodziców/opiekunów. 
 
 
 

§ 5 
ZASADY OCHRONY DANYCH OSOBOWYCH ORAZ WIZERUNKU DZIECI W INSTYTUCJI 
 
Centrum jako jednostka uznając prawo dziecka do prywatności zapewnia zgodne z przepisami standardy ochrony danych osobowych i wizerunku dziecka.  
 
1.    Dane osobowe dzieci gromadzone są na podstawie przepisów obowiązującego prawa w celu realizacji zadań powierzonych jednostce.  
2.    Dane gromadzone na podstawie przepisów prawa są przez jednostkę przetwarzane w zakresie i czasie, jaki jest w wskazany w przepisach.  
3.    Dane są gromadzone także na podstawie zgody rodziców w celu prezentacji i promocji placówki. Wyrażoną zgodę można wycofać w każdej chwili.  
4.    Rodzice dzieci zostają poinformowani o celu gromadzenia danych, podstawie prawnej, ich odbiorcach i okresie przechowywania.  
5.    Rodzice zostają również poinformowani, jeśli jakiekolwiek dane będą przekazywane do państw trzecich (tzn. inne, niż państwa Europejskiego Obszaru Gospodarczego) lub gdy dane podlegały będą zautomatyzowanemu podejmowaniu decyzji.  
6.    Obowiązkowo przekazywane są także informacje na temat przysługujących praw w związku z przetwarzaniem danych, tj.:  
a. prawa do dostępu do danych oraz ich kopii,  
b. prawa do poprawiania i aktualizowania danych,  
c. prawa do usunięcia danych lub ograniczenia ich przetwarzania,  
d. prawo do przenoszenia danych,  
e. złożenia skargi do Urzędu Ochrony Danych Osobowych.  
7.    Pracownik Centrum ma obowiązek zachowania w tajemnicy danych osobowych, które przetwarza oraz zachowania w tajemnicy sposobów zabezpieczania danych osobowych przed nieuprawnionym dostępem. 
8.    Dane osobowe dziecka są udostępniane jedynie za zgodą właściciela wyłącznie osobom uprawnionym i podmiotom na podstawie odrębnych przepisów, umów powierzania lub wniosków uzasadniających kontekst prawny, cel, zakres i okres przetwarzania.  Wszystkie dane przetwarzane przez Centrum są na bieżąco analizowane pod względem ich niezbędności dla administratora. 
9.    Pracownicy przechodzą regularne szkolenia z zasad ochrony danych osobowych.  Przeprowadzana jest analiza ryzyka oraz – w razie potrzeby – ocena skutków przetwarzania danych.  
10.    Zawarto umowy powierzenia przetwarzania danych, aby zachować założone standardy bezpieczeństwa również w przypadku powierzania przetwarzania danych podmiotom zewnętrznym.  
11.    Stosowane są zabezpieczenia fizyczne, techniczne i organizacyjne dla obszarów, w których dane osobowe są przetwarzane.  
12.    Każde podejrzenie niewłaściwego wykorzystywania danych, naruszenia poufności, integralności lub dostępności danych są niezwłocznie zgłaszane dyrektorowi oraz poddawane analizie ryzyka przy wsparciu inspektora ochrony danych.  
 
§ 6 
ZASADY BEZPIECZNEGO KORZYSTANIA Z INTERNETU 
Zasady bezpiecznego korzystania z Internetu i mediów elektronicznych w Centrum. Infrastruktura sieciowa w siedzibie instytucji bądź na terenie placówki, w której instytucja prowadzi działania, umożliwia dostęp do Internetu personelowi, w czasie wybranych zajęć prowadzonych przez specjalistę. 
2.    Sieć jest monitorowana, tak, aby możliwe było zidentyfikowanie sprawców ewentualnych nadużyć.  
3.    Rozwiązania organizacyjne na poziomie instytucji bazują na aktualnych standardach bezpieczeństwa.  
4.    Wyznaczona jest osoba odpowiedzialna za bezpieczeństwo sieci w instytucji. Do obowiązków tej osoby należą: 
a.    Zabezpieczenie sieci internetowej w siedzibie instytucji bądź na terenie placówki, w której instytucja prowadzi działania przed niebezpiecznymi treściami poprzez instalację i aktualizację odpowiedniego, nowoczesnego oprogramowania. 
b.    Aktualizowanie oprogramowania w miarę potrzeb, przynajmniej raz w miesiącu. 
c.    Przynajmniej raz w miesiącu sprawdzanie, czy na komputerach ze swobodnym dostępem podłączonych do Internetu nie znajdują się niebezpieczne treści. W przypadku znalezienia niebezpiecznych treści, wyznaczony pracownik stara się ustalić, kto korzystał z komputera w czasie ich wprowadzenia. Informację o dziecku, które korzystało z komputera w czasie wprowadzenia niebezpiecznych treści, wyznaczony pracownik przekazuje kierownictwu instytucji, a to następnie organizuje spotkanie z opiekunami dziecka, aby przekazać informacje o zdarzeniu oraz o potrzebie/możliwości skorzystania ze specjalistycznego wsparcia, w tym u innych organizacji lub służb oraz o sposobach reakcji na zdarzenie.  
5.    W przypadku dostępu do Internetu realizowanego pod nadzorem pracownika instytucji, ma on obowiązek informowania dzieci o zasadach bezpiecznego korzystania z Internetu. Pracownik instytucji czuwa także nad bezpieczeństwem korzystania z Internetu przez dzieci podczas zajęć.  
 
 
§ 7 
ZASADY I SPOSÓB UDOSTĘPNIANIA RODZICOM ALBO OPIEKUNOM PRAWNYM LUB FAKTYCZNYM ORAZ MAŁOLETNIM STANDARDÓW POLITYKI W CELU ZAZNAJOMIENIA SIĘ Z NIMI I ICH STOSOWANIA  
 
Standardy Polityki Ochrony Dzieci w Centrum są dokumentem ogólnodostępnym. Każdy może się z nim zapoznać w dowolnej chwili.  
 
Standardy Polityki Ochrony Dzieci są dostępne w formie elektronicznej na stronie internetowej Centrum oraz w formie fizycznej w miejscu widocznym dla personelu placówki, rodzica dziecka i samego dziecka.  
 
Placówka udostępnia dwie wersje Standardów Polityki: podstawową oraz skróconą, dla małoletnich 
 
§ 8 
MONITORING STOSOWANIA STANDARDÓW POLITYKI 
1.    Koordynator Standardów Polityki Ochrony jest odpowiedzialny za monitorowanie realizacji Standardów Polityki, za reagowanie na sygnały naruszenia Standardów Polityki oraz za proponowanie zmian w Polityce. 
2.    Koordynator przeprowadza wśród pracowników Centrum, raz na 2 lata, ankietę monitorującą poziom realizacji Standardów Polityki. Wzór ankiety stanowi załącznik nr  2 do niniejszej Polityki.  
3.    W ankiecie pracownicy Centrum mogą proponować zmiany Standardów Polityki.  
4.    Rodzice mogą zgłaszać uwagi do treści Polityki oraz jej realizacji w Centrum bezpośrednio pracownikowi lub właścicielowi. Pracownik, któremu zgłoszono uwagi dotyczące Standardów Polityki przekazuje je Koordynatorowi lub właścicielowi.  
5.    Koordynator dokonuje analizy wypełnionych przez pracowników placówki ankiet. Następnie na ich podstawie opracowuje wnioski i przedstawia je właścicielom centrum.  
6.    W razie zaistnienia potrzeby właściciel wprowadza do Standardów Polityki niezbędne zmiany i ogłasza je pracownikom Centrum.  
7.    Koordynator, w razie dokonania zmian w Standardach Polityki, przeprowadza wśród pracowników placówki szkolenie z aktualizacji Standardów Polityki. Z przeprowadzonego szkolenia sporządza się protokół, który podpisuje Koordynator oraz osoby biorące w nim udział.  
 
 
§ 9 
PROCEDURY INTERWENCJI W PRZYPADKU PODEJRZENIA KRZYWDZENIA DZIECKA 
 
 
1.    Zagrożenie bezpieczeństwa dzieci może przybierać różne formy, z wykorzystaniem różnych sposobów kontaktu i komunikowania. Na potrzeby niniejszego dokumentu przyjęto następującą kwalifikację zagrożenia bezpieczeństwa dzieci: 
a.    popełniono przestępstwo na szkodę dziecka (np. wykorzystanie seksualne, znęcanie się nad dzieckiem), 
b.    doszło do innej formy krzywdzenia, niebędącej przestępstwem, takiej jak np. krzyk, kary fizyczne, poniżanie, 
c.    doszło do zaniedbania potrzeb życiowych dziecka (np. związanych z żywieniem, higieną czy zdrowiem). 
2.    Na potrzeby niniejszego dokumentu wyróżniono procedury interwencji w przypadku podejrzenia działania na szkodę dziecka przez: 
a.    osoby dorosłe (personel, inne osoby trzecie, rodziców/opiekunów prawnych), 
b.    inne dziecko. 
3.    W przypadku powzięcia przez członka personelu podejrzenia, że dziecko jest krzywdzone, lub zgłoszenia takiej okoliczności przez dziecko lub opiekuna dziecka, członek personelu ma obowiązek sporządzenia notatki służbowej i przekazania uzyskanej informacji powołanemu na tą okoliczność zespołowi do spraw ochrony małoletnich przed przemocą oraz kierownictwu instytucji. Notatka może mieć formę pisemną lub mailową. 
4.    Zespół do spraw ochrony małoletnich przed przemocą jest ustanawiany przez właściciela każdorazowo w sytuacji powzięcia informacji o krzywdzeniu dziecka. Składa się z minimum 2 pracowników placówki niezaangażowanych w relację terapeutyczną z dzieckiem lub jego opiekunami.   
5.    Interwencja prowadzona jest przez powołany przez właściciela instytucji zespół do spraw ochrony małoletnich.  
6.    Jeżeli zgłoszono krzywdzenie ze strony właściciela instytucji, a nie została wyznaczona osoba do prowadzenia interwencji, wówczas działania opisane w niniejszym rozdziale podejmuje osoba, która dostrzegła krzywdzenie lub do której zgłoszono podejrzenie krzywdzenia. 
7.    Powołany przez właściciela Zespół do spraw ochrony małoletnich przed przemocą informuje opiekunów o obowiązku zgłoszenia podejrzenia krzywdzenia dziecka do odpowiedniej instytucji (prokuratura/policji, sądu rodzinno-opiekuńczego, lub najbliższego ośrodka pomocy społecznej). 
8.    Po poinformowaniu opiekunów zgodnie z punktem poprzedzającym, zespół do spraw ochrony małoletnich przed przemocą składa zawiadomienie o podejrzeniu przestępstwa do prokuratury/policji lub wniosek o wgląd w sytuację rodziny do sądu rejonowego, wydziału rodzinnego i nieletnich, ośrodka pomocy społecznej. 
9.    Dalszy tok postępowania leży w kompetencjach instytucji wskazanych w punkcie poprzedzającym. 
10.    Z przebiegu każdej interwencji sporządza się kartę interwencji, której wzór stanowi Załącznik nr 1 do niniejszej Polityki. Kartę załącza się do rejestru interwencji prowadzonego przez instytucję. 
11.    W przypadku podejrzenia, że życie dziecka jest zagrożone lub grozi mu ciężki uszczerbek na zdrowiu należy niezwłocznie poinformować odpowiednie służby (policja, pogotowie ratunkowe), dzwoniąc pod numer 112 lub 998 (pogotowie). Poinformowania służb dokonuje członek personelu, który pierwszy powziął informację o zagrożeniu i następnie wypełnia kartę interwencji. 
 
Krzywdzenie przez osobę dorosłą 
1.    W przypadku gdy zgłoszono krzywdzenie dziecka powołany zespół przeprowadza rozmowę z dzieckiem i innymi osobami mającymi lub mogącymi mieć wiedzę o zdarzeniu i o sytuacji osobistej (rodzinnej, zdrowotnej) dziecka, w szczególności jego opiekunami. Zespół stara się ustalić przebieg zdarzenia, ale także wpływ zdarzenia na zdrowie psychiczne i fizyczne dziecka. Ustalenia są spisywane na karcie interwencji. 
2.    Zespół instytucji organizuje spotkanie/a z opiekunami dziecka, którym przekazuje informacje o zdarzeniu oraz o potrzebie/możliwości skorzystania ze specjalistycznego wsparcia, w tym u innych organizacji lub służb. 
3.    W przypadku, gdy wobec dziecka popełniono przestępstwo zespół sporządza zawiadomienie o możliwości popełnienia przestępstwa i przekazuje je do właściwej miejscowo policji lub prokuratury. 
4.    W przypadku, gdy z rozmowy z opiekunami wynika, że nie są oni zainteresowani pomocą dziecku, ignorują zdarzenie lub w inny sposób nie wspierają dziecka, które doświadczyło krzywdzenia zespół sporządza wniosek o wgląd w sytuację rodziny, który kieruje do właściwego sądu rodzinnego. 
5.    W przypadku, gdy z przeprowadzonych ustaleń wynika, że opiekun dziecka zaniedbuje jego potrzeby psychofizyczne lub rodzina jest niewydolna wychowawczo (np. dziecko chodzi w nieadekwatnych do pogody ubraniach, opuszcza miejsce zamieszkania bez nadzoru osoby dorosłej), rodzina stosuje przemoc wobec dziecka (rodzic/inny domownik krzyczy na dziecko, stosuje klapsy lub podobne rodzajowo kary fizyczne), należy poinformować właściwy ośrodek pomocy społecznej o potrzebie pomocy rodzinie bądź wszcząć procedurę Niebieskiej Karty. 
6.    W przypadku gdy zgłoszono krzywdzenie dziecka przez członka personelu instytucji, wówczas osoba ta zostaje odsunięta od wszelkich form kontaktu z dziećmi (nie tylko dzieckiem pokrzywdzonym) do czasu wyjaśnienia sprawy. 
7.    W przypadku gdy członek personelu instytucji dopuścił się wobec dziecka innej formy krzywdzenia niż popełnienie przestępstwa na jego szkodę, zespół powinien zbadać wszystkie okoliczności sprawy, w szczególności wysłuchać osobę podejrzewaną o krzywdzenie, dziecko oraz innych świadków zdarzenia. W sytuacji gdy naruszenie dobra dziecka jest znaczne, w szczególności gdy doszło do dyskryminacji lub naruszenia godności dziecka, należy rozważyć rozwiązanie stosunku prawnego z osobą, która dopuściła się krzywdzenia, lub zarekomendować takie rozwiązanie zwierzchnikom tej osoby. Jeżeli osoba, która dopuściła się krzywdzenia, nie jest bezpośrednio zatrudniona przez instytucję, lecz przez podmiot trzeci, wówczas należy zarekomendować zakaz wstępu tej osoby na teren instytucji, a w razie potrzeby rozwiązać umowę z instytucją współpracującą. 
8.    Wszystkie osoby, które w związku z wykonywaniem obowiązków służbowych powzięły informację o krzywdzeniu dziecka lub informacje z tym związane, są zobowiązane do zachowania tych informacji w tajemnicy, wyłączając informacje przekazywane uprawnionym instytucjom w ramach działań interwencyjnych. 
 
 
Krzywdzenie rówieśnicze 
1.    W przypadku podejrzenia krzywdzenia dziecka przez inne dziecko przebywające w instytucji (np. na zajęciach grupowych) należy przeprowadzić rozmowę z dzieckiem podejrzewanym o krzywdzenie oraz jego opiekunami, a także oddzielnie z dzieckiem poddawanym krzywdzeniu i jego opiekunami. Ponadto należy porozmawiać z innymi osobami mającymi wiedzę o zdarzeniu. W trakcie rozmów należy dążyć do ustalenia przebiegu zdarzenia, a także wpływu zdarzenia na zdrowie psychiczne i fizyczne dziecka krzywdzonego. Ustalenia są spisywane na karcie interwencji. Dla dziecka krzywdzącego oraz krzywdzonego sporządza się oddzielne karty interwencji. 
2.    Wspólnie z opiekunami dziecka krzywdzącego należy opracować plan pomocowy, celem  zdiagnozowania przyczyny niepożądanych zachowań oraz ich wyeliminowania. 
3.    Z opiekunami dziecka poddawanego krzywdzeniu należy opracować plan zapewnienia mu bezpieczeństwa, włączając w ten plan sposoby odizolowania go od źródeł zagrożenia. 
4.    W trakcie rozmów należy upewnić się, że dziecko podejrzewane o krzywdzenie innego dziecka samo nie jest krzywdzone przez opiekunów, innych dorosłych bądź inne dzieci. W przypadku potwierdzenia takiej okoliczności należy podjąć interwencję także w stosunku do tego dziecka. 
5.    W przypadku, gdy dziecko krzywdzące nie uczestniczy w działaniach instytucji należy porozmawiać z dzieckiem poddawanym krzywdzeniu, innymi osobami mającymi wiedzę o zdarzeniu, a także z opiekunami dziecka krzywdzonego celem ustalenia przebiegu zdarzenia, a także wpływu zdarzenia na zdrowie psychiczne i fizyczne dziecka. Zespół organizuje spotkanie/a z opiekunami dziecka, którym przekazuje informacje o zdarzeniu oraz o potrzebie/możliwości skorzystania ze specjalistycznego wsparcia, w tym u innych organizacji lub służb oraz o sposobach reakcji na zdarzenie (poinformowanie sądu rodzinnego, poinformowanie szkoły, poinformowanie opiekunów dziecka krzywdzącego). 
6.    Jeżeli osobą podejrzewaną o krzywdzenie jest dziecko w wieku od 13 do 17 lat, a jego zachowanie stanowi czyn karalny, należy ponadto poinformować właściwy miejscowo sąd rodzinny lub policję poprzez pisemne zawiadomienie. 
7.    Jeżeli osobą podejrzewaną o krzywdzenie jest dziecko powyżej lat 17, a jego zachowanie stanowi przestępstwo, wówczas należy poinformować właściwą miejscowo jednostkę policji lub prokuratury poprzez pisemne zawiadomienie. 
 
PRZEPISY KOŃCOWE  
 
Standardy Polityki wchodzą w życie z dniem ogłoszenia.  
 
 Ogłoszenie Standardów Polityki następuje poprzez odczytanie ich na zebraniu pracowników Centrum, zawieszenie na tablicy ogłoszeń w korytarzu oraz zamieszczenie na stronie internetowej. 
 
 
 
 
 

ZAŁĄCZNIKI STANDARDÓW POLITYKI OCHRONY DZIECI PRZED KRZYWDZENIEM W CENTRUM
 
 
Załącznik nr 1: Karta interwencji 
1.    Imię i nazwisko dziecka  
 
 
 
2.    Przyczyna interwencji (forma krzywdzenia) 
 
 
 
 
 
 
 
 
3.    Osoba zawiadamiająca o podejrzeniu krzywdzenia 
 
 
 
4.    Opis działań podjętych przez specjalistę  
Data:  
 
Działanie:  
 
 
 
 
 
 
 
 
 
5.    Spotkania z opiekunami dziecka  
Data:  
  
Imiona i Nazwiska opiekunów uczestniczących w spotkaniu: 
 
 
 
 
Opis spotkania: 
 
 
 
 
 
 
 
  
6.    Forma podjętej interwencji (zakreślić właściwe) 
  
•    zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa,  
•    wniosek o wgląd w sytuację dziecka/rodziny do sadu/ GOPS/MOPS 
•    inny rodzaj interwencji. Jaki? ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………. 
7.    Dane dotyczące interwencji  
Data interwencji  
 
Nazwa organu, do którego zgłoszono interwencję 
 
 
 
 
 
 
8.    Wyniki interwencji: działania organów wymiaru sprawiedliwości, jeśli instytucja uzyskała informacje o wynikach/działania placówki/działania rodziców. 
 
 
 
 
 
 
 
Imiona i Nazwiska specjalistów sporządzających dokument 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Załącznik nr 2: Monitoring standardów – ankieta  
MONITORING STANDARDÓW – ANKIETA 
Zaznacz [x] właściwą odpowiedź 
 
1. Czy wiesz, na czym polega Polityka Ochrony Dzieci przed krzywdzeniem? 
  
□ tak                           □ nie 
 
 
2. Czy znasz standardy ochrony dzieci przed krzywdzeniem, obowiązujące w CTP w Krakowie? 
□ tak                          □ nie 
 
 
3. Czy zapoznałeś się z dokumentem Standardów Polityki ochrony dzieci przed krzywdzeniem?  
□ tak                         □ nie 
 
 
4. Czy potrafisz rozpoznawać symptomy krzywdzenia dzieci?  
□ tak                        □ nie 
 
 
5. Czy wiesz, jak reagować na symptomy krzywdzenia dzieci?  
□ tak                        □ nie 
 
 
6. Czy zdarzyło Ci się zaobserwować naruszenie zasad zawartych w Polityce ochrony dzieci przed krzywdzeniem przez innego pracownika? 
□ tak                         □ nie 
 
 
7. Czy masz jakieś uwagi lub sugestie dotyczące Standardów Polityki ochrony dzieci przed krzywdzeniem?  
□ tak                        □ nie 
 
Jeśli tak, jakie? ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………